Can çekişiyordu insanlık
Felluce' de, Şam' da, Kahire'de,
Kudüs' te insanlar ölüyordu
Bir hiç uğruna ve sebepsizce
Diğer tarafta kahretsinler vardı
Yumruklar havada
Ve sizler içiyordunuz
Umarsızca...
Özel bir kanalda Roman havasında
Sarhoşça naralar atıyordunuz
Başka bir kanalda jüri oluyordunuz
Sizinle alakası olmayan kıytırıktan bir konuda
Şen ve şuh alkışlar, bet kahkahalar,
Ve kırıtışlar altında
Dertte uğramazdı sokağınıza, kederde
Hele çığlıklar hiç rahatsız etmezdi sizi
Dert ve tasa yoktu kaderde
Hiç kaşınmadınız...
Yeni yetmeler KAŞAĞILADI hep göbeklerinizi
Bir bir düşerken cansız bedenler,
Daha doğmamış bebeler serilirken toprağa
Genç anneler boyunlarını bükerken
Ve öksüz kalırken çocuklar
Bize ölüm daha çok erken...
Deyip deviriyordunuz şişeleri
Kafalarınızda kıyaktı hani
Sizler de uçuyordunuz birlikte
Onlar Arş-ı Alaya uçuyorlardı...
CENNETE
Sizler de en dibe, esfel-i safiline...
CEHENNEME
Kayıt Tarihi : 28.7.2008 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu dünyada hiç bir şeyi umursamayanlara. Umarsızlara. Göbeğini hiç kaşımayıp hep başkasına kaşıtanlara.
tebrikler şair.
TÜM YORUMLAR (22)