Umarsız Aşk Şiiri - Bahadır Boranlı

UMARSIZ AŞK-20.03.2025
İnsaf etmez nazlı yâr geçtim tatlı canımdan,
Şarkılarda nağmeler sözler biçare kaldı.
İki cihan bir olsa umut yok bu sevdadan,
Gül açmayan bahçeye bülbül bigane kaldı.

Gönül eylemede yâr bilmez ne hevesteyim,
Yanında yöresinde aldığı nefesteyim,
Alıp beni koyduğu çelik bir kafesteyim,
Bana benden geriye lâl olmuş bir dil kaldı.

Böyle cefa görmedi hiç bir âşık denginden,
Yüzü gülse azıcık ağu akar dilinden,
Bir damla yaş dökülmez asla fettan gözünden,
Bu aşk deyip gönlüme taktığı pranga kaldı.

Eridi karı buzu ahımdan şu dağların,
Soldu dalın çiçeği gülşen ile bağların,
Bana yine dönmedi geçtiği yönü yolların,
Tavrından cevr ü cefa bir de nazı kaldı.

Hangi güne uyansam farkı yok öncekinden,
Sanki bir zindandayım güneş görmem hücremden,
Kapattım o defteri vazgeçtim bende benden,
Hükmünde kalem kırdım hikayem yarım kaldı.

Bahadır BORANLI