Ulviyyet sevdası Şiiri - Mehmet Çiftci

Bir ses olmak bir nefes ulviyet sevdasına,
Karıncanın ummana su götürmesi gibi,
Erişmek kul olmanın lâhûtî ihlasına,
Bir dervişin müride el yetirmesi gibi.

Yokluğu varlık bilip,gedalığı saltanat,
Varlıktan kuş misali uçmak takarak kanat,
İtmek ne varsa güzel hazzı dünyaya inat,
Sevgilinin canana canı vermesi gibi.

Öldürmek nefse ait ne varsa haz duyulan,
Vaz geçmeyi haykırmak etmek dünyaya ilan,
ahiretten gayrisi ne varsa hepsi yalan,
Dünyayı terk etmeden ukba görmesi gibi.

Azraile canını vermeyi ikram bilmek,
Dünyadan vaz geçerek İlâhî rıza bulmak,
Düğün bayram hazzıyla ruhu vererek ölmek,
Gönlün bir mesirede sefa sürmesi gibi.

Gönle zor nefse ağır, sarp kayalar gibi yol,
İki nimet birleşmez düşünüp akıllı ol,
Ya dünya ya ahiret seçmek zorundadır kul,
Mide almaz bal ile sirke karması gibi.