Ulu Hakan Abdulhamit Han

Yokluğun hançer misali vatanın bağrına saplandı,
Soysuzlar, hainler, çanak tutanlar aklandı,
İçimizdeki devşirmeler kılcallarıma saklandı,
O soysuzlar, öz vatanımızda, bizi devşirdiler,
Ümmeti Muhammedi, bir birine düşürdüler…

İhanet eden gafiller her devirde bulunuyor,
Suyumuz bulandı, artık, çok zor, duruluyor,
Size kıyan hain eller, Mehmetlerimi vuruyor,
Adın zikredildiği yerde, bak hainler çıldırıyor,…
Ey ulu hakan ruhaniyetin bizlere güç veriyor…

Bizi bizden aldılar, türlü dertlere saldılar,
Kutsalıma saldırdılar, mabetlerime daldılar,
Kardeşlerime kıydılar, son zamanda kudurdular,
Salyalarını saçtılar, bağrıma hendek açtılar…
Hendek savaşında gibi, zoru görünce kaçtılar…

Neredesin Ulu Hakan, tarihin yasını tutuyoruz,
Bir yığın it uğursuz, eşkıya, ile boğuşuyoruz,
Dar geliyor Anadolu’m, kabımıza sığmıyoruz,
O altın çağların hayaliyle, övünüyor yaşıyoruz…
Makamınız cennet olsun, kalbimizde taşıyoruz…
Nur içinde yatın, biz sizleri, çoook, çok seviyoruz…