İçinde fırtınalar kopuyor biliyorum,
Sevdiğin İstanbul’dan sana bakıyor! …
Nereye baksa seni görüyor,
Nereyi görse senden bir iz,
Ve bitmeyen Piyesin son perdesinde ki
Yaramaz çocuklar gibi umarsız şen,
Ve seni ömrüne sığdıracak kadar gülşen.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta