Ülkü’ye Mektup Şiiri - Ulkar Cenger

İçinde fırtınalar kopuyor biliyorum,
Sevdiğin İstanbul’dan sana bakıyor! …
Nereye baksa seni görüyor,
Nereyi görse senden bir iz,
Ve bitmeyen Piyesin son perdesinde ki
Yaramaz çocuklar gibi umarsız şen,
Ve seni ömrüne sığdıracak kadar gülşen.

Çınar ağaçları gibiydik,
Hiç ölmeyecektik
Akıp gidecekti zaman
Bir Büyükdere buğusu gibiydi her şey,
Sen evimize gelecektin, tornistanı kırıp
Hiç gitmeyecektin,
Bir sabah vakti evlenecektik,
Ve her sabah güneşlerimiz olacaktı,
Işığını bize boğan
Nar çiçeklerinde ki gülümsemen
İçin
Serde yeniden doğmak için
Ant verecektik biliyormusun,
Karanlık gecelere yemin olsun
30 / 12 / 2008