Ülkü Kara Şiirleri - Şair Ülkü Kara

Uykusuz gecelerimde tüm ıstırabım
Ateş oldu yaktı beni dindiremedim
Sarhoş eden belli,içmediğim şarabım
Kalpdeki kor alazlandı söndüremedim.

En derin çizgilerle çatılan kaşımın

Her şeyde itidal var gerisi nefse zarar
Bir şeyin orta yolu makbul olan tek karar.

Ülkü Kara

Müslümanım diyenin belli mi sağı solu
Kabının yarısı şirk yarısı iman dolu

Ismarlama bilgiyle civciv çıkartmaz folu
Kabının yarısı şirk yarısı iman dolu

Sanma senden sonra yaşıyorum ben
Bedenden ruhumu alıp da gittin
Bendime sığmıyor taşıyorum ben
Dertlerine beni salıp da gittin.

Her sabah kapımı açtığın yerde

Aklım kalbime düşman derdime ortak olmuş
Sevinmiyor benimle kapıları örtsem mi?
Her acısı kalbimde kanlı kördüğüm olmuş
Çözülmüyor benimle kapıları örtsem mi?

Hep bence bencelik var yok oldu sencelikler

Ben gideni, arar oldum,
Gelen beni, kul eyledi.
Âşık iken, görmez oldum,
Göller beni yol eyledi.

Hak bileni, sorar oldum,

Dört yanımız çevrili tarzlık muhabbetlerle
Uykumuz kaçıyormuş yanda taşan etlerle
Cenneti umuyoruz: Hangi ibadetlerle?
’İnsan olarak doğduk,insan kalabildik mi? "
Kuğul olmak hedefte kulluk yapabildik mi?

Ölüm sessizliğinde kuş olur uçar ahit
Bir gece şafak söker ne dost kalır ne şahit
Ses inmez gökten yere inliyordur adeta
Otların arasında tahtadan cılız lahit.

Nere gitsem o kurumda
Her fırsatta her durumda
Dillerim şakıyorsa da
Hallerim müslüman değil.

Kırgınlığım büyüyorsa

Bülbül olup şakar iken aniden!
Ne değişti? Neden sustu dillerin?
Bir zamanlar benim olan ellerin,
Ne değişti? Neden şimdi ellerin.

Ok olur saplanırlardı gönlüme,