Ülkü Kara Şiirleri - Şair Ülkü Kara

Bir yar ki dehlizlere sürüklüyor nefsimi
Kaşı gözü tektendir sanarsın ecelerden
Gölgesinden korkarım kesiyor nefesimi
Şiirlere sunayım umarsız hecelerden.

Şehir şehir gezerdin/m
Bir zamanlar gülerdin/m
Kimbilir yoktu derdin/m
Bir zamanlar gülerdin/m

Bir lokması sinmezdi

Hazan vurdu dört yana
Savrulup ta yel olduk
Dün ayrılmaz bütünken
Biz ne zaman el olduk

Boşa koysak dolmayan

Tamam karmakarışık duygular anlıyorum
Çıkmaz sokaklarda ben bir çıkış arıyorum.
Ülkü Kara

Bir adım ötesini hesap edemez oldum
Üşüştüler başıma baykuş ve kargalarım
Emekler heba oldu ne umdun da ne buldum?
Bitip tükenmiyor hiç hayatla kavgalarım.

Halimi anlatamaz dağ taş gelse de dile

Şarj kablom sensin Ey Yar! , makine bende kaldı,
Ruh sıkıştı,nefs hoyrat,akıl yok evde kaldı

Güç kalmadı takat yok,yüzde gözde astarlar,
Her vakitte boynuma, yağlı urgan asarlar.

Kimse çalmaz oldu viran kapımı
Davetsiz, destursuz gelenim sensin
Kapanmaz olunca göz kapaklarım
Uykusuz geceyi delenim sensin.

Sevgi unutulmuş iki hecedir

Aynalarda aksi var yaşlanmış bedenimin
Sonu selamet olsun bir dua edenimin.

Eflatun kanatlı kuşlar sarsın etrafımızı
Bir de pembe düşler..
Yeşilin tüm tonunu
Yansıtan tebessüme
Dursun gülüşler...
Sırf onu görebilmek için koşalım

Hangi yana çevrilsem ecdada söven haller
Her yanımızı sarmış! Bu ne yaman zamandır.
Dört düvelde hükmünü süren o aziz eller
Hükmünü mü yitirmiş hallerimiz yamandır.

Yapmacık tavırları almış belli frenkten