Ülkemde Bahar Şiiri - Mesut Solak

ÜLKEMDE BAHAR
Bahar gelmiş memleketime
Yansımış güzelliği her yerime
Yüzüme, gülüşüme, hüznüme
Yüzüm papatya açmış
Gülüşüm gül
Akan gözyaşım
Nisan yağmurudur

Güneş aşikar etmiş kendini
Gökyüzü masmavi
Kuşlar açılmış gök okyanusuna
Özgürlük sonsuzluk kadar
Bilmem bu tabloyu ne bozar

Bulutlar gezintiye çıkmış
Yeryüzünün üstünde
Yağmurları ekmek için
Fidanlar boy versin
Yaprak yeşillensin
Çiçekler rayihalansın
Toprak kıpırdasın diye

Tüm canlılarda bir kıpırtı
Yeniden doğmuşçasına
Canlı heyecanlı
Bir tarafta koşanlar
Bir tarafta uçanlar
Bir tarafta su akar
Şırıltısıyla terennümünü sunar
Diğer tarafta çiçek tarlaları
Etrafı kokuya boyar

Yer desen yeşil halıya dönmüş
Çiçekler öbek öbek
Kırmızıyla beyazla pembeyle
Halıya desen olmuş

Sanki misafirmiş gibi bahar
Gidiverecekmiş gibi bir hali var
Bu yüzden olsa gerek
Yaşlısı genci çocuğu
Atmış kendini tabiatın kucağına
Yayılmış çayıra çimene
Herkeste bir telaş bir telaş
Tabiatı dolaş ha dolaş
İhtiyarı keşkeler içinde
Genci menzile uzaklığın rahatlığı
Çocuk desen bahar
Kıştan uzak tomurcuk

Velhasılı;
Bu mevsimde ülkemde herkes birbirine sevgiyle bakışır
Bahar memleketime, memleketim bahara ancak bu kadar yakışır