Sürgündür ülkem Kan kokar kaldırımları,kordon boyları, meydanlar savaş alanları, Beklerken yarını bir çiçeğin eskiyen gülüşünde Bir çocuk düşer ateşe,bir menekşe boynunu büker, Zaman ıslatır zalimliğiyle sokakları,acı bir tarih yazılır, Sürgündür ülkem ey halkım, Koyun sürüleri otlamaz dağlarımda, Ucuzdur günler,Şafağına güneş çakmaz, Eskimiş urbalar giyer bulutlarım,yoksullaşır gökyüzüm,toprağım. Sürgün kokar ülkem,belki bir özgürlük türküsünde şaha kalkarım. ABDİL IŞIK 11.12.2011
Abdil IşıkKayıt Tarihi : 12.12.2011 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdil Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/12/ulkem-42.jpg)
Nazım'ın şiirini çağrıştırdı şiiriniz Abdil Bey, Kardeşim.. Ne diyordu 'Davet' şiirinde:
'DAVET
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket, bizim.
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu dâvet bizim....
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...'
Evet, bu hasret bizim... 'Kendi ülkemizde sürgün gibi' değil, hür ve kardeşçesine yaşamak...
Tebriklerimle..
TÜM YORUMLAR (1)