Ülke Ve Kadın Şiiri - Kamuran Gülen 3

Bir kadını okşamaktan başka neye yarar bu eller.
Tank gıcırtısı değil ki öpüşürken dişlerinin dişlerime değmesi.
Nedir bu içime mayın gibi döşenmiş olan şey,
Savaş ve Barut kokan bir gecede, ne anlam taşır ki, senin teninin, benim tenime değmesi.
İşte o an fırlayıp yatağından insan, yüreğini çat diye ortadan ikiye bölmeli...

Herşey bir kadını baştan çıkartmakla başlar.
Ve bir ülkenin kurtuluşundan daha kutsal sayarız bir kadını elde etmeyi.
İnce topuklu kırmızı bir ayakkabının baskın tıkırtısında, raydan çıkmış bir tren gibi, sözde ülkeler kurtarırız loş mekanlarda, bir bakirenin koynunda çatarak kağıttan tüfekleri.
Oysa sevmek bu !
Aşk böyle bişey mi ?

Bir kadının bedenini kuşatınca kahraman mı olur insan ?
Oysa yanı başında vurulup düşen yine bir kadın yine bir çocuk yine bir insan.
Bazen şöyle düşünüyorum,
Bir kadının kollarına atılmak ne kadar kolay;
Bir kadının gözlerinde hiç dövüşmeden yitirmek bir ülkeyi yahut yosun güzeli düşleri.
Yani aslında büyük bir yalandır bir kalbin bir kadından çok bir ülkeyi sevdiği.
Ve hiç bir güç ! Bir kadın kadar, tek kurşun bile atmadan, teslim alamaz yürek denen ülkeyi...