9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Erken gelirdi akşamlar ve sürekli yağardı kar,
Sonbahar bitmeden başlardı karanlıklar,
Olmazdı altı ay boyunca gün ışığı,
Yaza kadar karanlık kalırdı sokaklar, caddeler, meydanlar.
Karlı başı ve buğulu etekleriyle küçük şehrimiz,
Kendi dünyasında, gri bir boşlukta, yalnızlık içinde izole edilmişti,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta