Ulandığı Yerden Kopsun Şiiri - Veysel Şi ...

Belli insim cinsim soyum,
Ben böyleyim değişmez huyum,
Hayat buysa bende buyum,
Ulandığı yerden kopsun.

Duy sen beni duy be sürtük,
Çoktur arsız yüzü yırtık,
Bıktım gayrı yeter artık,
Ulandığı yerden kopsun.

Varsa vardır ne olur yoksa,
Yoktur bizde ne ayaksa,
Vadem yetse canda çıksa,
Ulandığı yerden kopsun.

Tapmadım nefsin hırsına,
Alıştım hayat dersine,
Dünya dönsede tersine,
Ulandığı yerden kopsun.

Canı verende alanda haktır,
Anlım açık yüzüm aktır,
Derde derman olmaz ise doktor,
Ulandığı yerden kopsun.

Uğraşamam ben her cinsle,
Hiç aram olmadı şansla,
Umrumda değildir asla,
Ulandığı yerden kopsun.

Veysel der ki; Zordur şartlar,
Fırsat vermiyor aç kurtlar,
Giden gider gelen hortlar,
Ulandığı yerden kopsun.