Ulan Şeytan Şiiri - Nebi Ünler

Kıçınla gülüyor olmalısın
Kamera karşısında güya konuşurken
Sarıklı, cübbeli, şalvarlı, sakallı
Tıraşlı, kıravatlı, kıravatsız papağanlar...
Gıdan olmalı, ellerini ovuştururken
ATM den dökülenlere tapınanlar.
Bu devirde işin çok çok kolay
Keyfin gıcır gıcır ulan Şeytan.
..
“Ölüm denen bir gerçek var
Kimisi ömürden gider
Kimisi gönülden.. “ Bir dosttan güzel satırlar
Kafam karıştı... Ağzıma acı biber...
Ha gene sana gelelim... Nasılda kendimi
Bak anında unutturdum
Demen boşuna, Ulan Şeytan.
...
Ataların tevatürleri doğruysa eğer,
Kururken Adem atamızın çamur bedeni
Daha o zamandan başlamış bize gıcıklığın...
Öğrenebildin mi neymiş, o kibrinin nedeni?
Benimle, sizin de yanmanız her şeye değer
Desen de.. Ne geçecek eline, Ulan Şeytan?
.
Habil-Kabil ne yapmışlardı sana
Ki... Başlattın ilk kavgasını insanın
Ne yaparsan yap, doyayamayacaksın kana
Yetmeyecek asla, Ariflere süslü, sahte lisanın
Bir yetim, bir El-Emin Muhammed’imiz var
Karşına her çıktığında birilerinin gönlünden
Müridlerini de al arkana
Haydi tıpış tıpış Cehennemine denildiğinde
Gene kıskanmayacakmısın cennet ehlini
Yenilmiştin ve gene yenileceksin Ulan Şeytan!
...
Taşlarıyla çok mu acıtmıştı canını
Hac’ca gidip dönmüş, Rahmetli Hacı Babam...
Yılgın Yağmur’a gösterme endamını...
La İlahe İllallah, Muhammeden Resulullah...
Okumasını bilmesem de kitabımdır Hz. Kuran
Çok şükür Bir, Tek, Tanrı’ma taparım
Düşünüyorum borcumdan çok alacağım var
Mesela 3 araba, 2 Aşiyan alacaklıyım,
Tanrı’mın o gafil kullarından...
Yetmezse imanım,
İmanlarını isterim, o kulların,
Adaletli Tanrımdan...
Haydi kendi yoluna, kendi cehennemine,
Bensiz ve tıpış tıpış, Ulan Şeytan.
...
Aşiyansız, 19.06.20 – 12.32 Y.Y.