Ulan İstanbul Şiiri - Bayram Dokgöz

Sen beni için de bıraktın yarsız
Vay ulan İstanbul vay seni arsız
Bilmezdim ben seni böylesi hırsız
Sevdiğimi benden çalan İstanbul

Sevdiğimden ettin ey şehir beni
Yaşarken giydirdin bana kefeni
Yakasım geliyor topyekûn seni
Beni dertten derde salan İstanbul

Ayrılık hançeri saplayıp cana
En büyük acıyı yaşattın bana
Şimdi ben ne deyim bilmem ki sana
Her şeyimi ettin yalan İstanbul

Güvendim sevdamı ettim emanet
Hiç ummazdım senden böyle melanet
Bu yaptığın bana resmen ihanet
Bayram’ı eyledin talan İstanbul