Seni ne doyasıya sevebildim
Nede doyasıya yaşayabildim
Hep birşeyler eksikti sanki
Ya sen yoktun ya ben
Ya sen uzaktın bana yada ben
Yada başka şeyler girdi araya
Gizli bir set vardı önümüzde
Göremediğimiz adını koyamadığımız
Küçükdü aslında fındık kabuğu kadar
Ama büyüktü aslında sanki çin seddi kadar
Ne ucu belliydi nede sonu
Bir dudak tiryakisinin son cigarısı gibiydik
Yada son kibrit çöpü
Yakmaya kıyamadığı
Bir yandanda dayanamadığı son kibrit çöpü
Yada yorgun savaşçılar gibiydik seninle
Harpten yeni çıkmış bitik iki yorgun savaşçı
Sadece doğru zaman ve yerde değildik
Hepsi buydu aslında
Ne kadar basitsek bi okarda zorduk birbirimize.
Kayıt Tarihi : 23.7.2012 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!