Dalları kururken ağaçların
Yapraklar savrulur toprağa,
Sen de bir rüzgar misali
Savurursun beni yalnızlığa
Tutamam içimdeki sesi
Artık yok onun hiç kimsesi
Bilinmez bir yalnızlık hikayesi
Onun bu arsız sevgisi
Anlatamam ki ona derdimi
İstesede anlayamaz beni
Kaybettiğim hislerimi
Yerine koyamaz ki geri
Bilmem daha ne kadar sürer
İçimdeki bu çocuğun sitemi,
Boğazımda biriktirdiği
Umarsızca sözleri...
Kayıt Tarihi : 18.11.2021 22:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!