Ukâla Şiiri - Mehmet Ali Onay

Yargıç adın bu mu dedi.
Evet;
ama..
dedi
yedi göbek seceresini saydı.
Yargıç adresini okudu.
Evet;
ama....
dedi.
ininine kadar tarif etti.

Avukat karardı
Savcı karardı

Hakim defteri dürdü
İadeye uzattı

Bu ne ayak yahu;
Kim olduğu,
ne olduğu belli değil
Öldürsen suç değil.

Savcı sustu,
Avukat sustu...

Kekeledim
Ben anlatayım dedim.
Bilseydin yazardın,
Ne anlatacan
Kendini bilmezi
Sen ne bilip,
ne sayacan.

Sustum.

Körmüşsün görememişsin.
Cahilmişsin kanmışsın.
Hak etmişsin
oh olsun.
dedi.

Mahçup oldum.

Sustum.

Tokmağı indirdi masaya.
Yaz dedi;
yaz son sayfaya

Takın bunun kıçına zilleri
Boynuna iri bir çan
Dolansın meydan meydan
Belki çıkar bir tanıyan

Dava bilirkişiye kaldı.
Çok bileni vardı.
Onlar da
tanırım demeye utandı

20 Kasım 2017

Ukalâ: çok bilmiş demek. Gereğinden çok konuşup ortalık karıstiran demek. Karşısındakini bilmeyen saymayan demek. Kendini ve hattini bilmeyen demek...
Yani ...