Sen; dudakları, ve gözleriyle,
Alemde yazılmış yegane şîr.
Baştan ayağa binbir kafiye,
Karalanmış üç beş satır zehir.
Şu ağlamayı unutmuş şair;
Elleri kıskaç, kalemi akrep.
Sanma ki bilmez ağlamak nedir,
Gözyaşı; akıttığı mürekkep.
Anla ki sen; yalnız bir şiirsin,
Ben seni satır satır yazanım.
İlk yazdığım albet sen değilsin,
Ben daha ne şiirler yazarım.
Şah-ı Kelâm
Erdem BozkurtKayıt Tarihi : 9.9.2011 02:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!