Çok güvenme ilmine!
Hikmet bulsan; yakala!
De; “fakirin ilmi ne? ”
Olma sakın ukala!
Hikmet yitik bir meta!
Kim bulsa; cebe ata.
O, Hakimden bir ita,
De; verirse” pekâlâ! ”
O, kitapta münderiç!
Sırf okuma, onu iç!
Bulsa sende çok rayiç;
Bu amelin; çok ala!
Sonra yönel sünnete!
Bidatlerden kaç öte!
Duyma ilgi nikmete!
Duruyorsun bak hala!
On beş asır denendi!
“En güzeli bu” dendi.
Yok, vallahi menendi!
Varmı kalpte şek hala?
Bil ki rahmet; zahmette!
Ecir, ücret; mihnette.
Gör misali; Ahmed’de!
O, cihanda tek hala!
Tam emniyet; imanda
Gerçek huzur; İslam’da!
Kalma artık gel gamda!
Deme bana; ”yok! ” hala!
Cihat ŞAHİN
28.05.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 28.5.2010 16:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)