Sevdiğine bakar gibi bakıyorsun
Seviyor musun?
Sevgi nedir, sevgi emektir.
Kalbimi verdim, ruhumu verdim, kendimi verdim, emek verdim.
Bir şiirin
Kahramanı olsam
Gitsem şaire
Al desem
Beni ne yaparsan yap.
Gidiyor musun?
Benimde gidesim varmış,
Seninle gelesim varmış.
Ölülerin hikayesi olmazmış
Artık
Cenazem
Düğün havasında olsun,
Çalsın sazlar,
Oynasın düşmanlar.
Cenazem
Bilcümle ne varsa atın
Ama önce
Beş para etmez
İnsan hurdalarından başlayın
Belki şansınız varsa
Üste
Nota bilmeyen şarkıcı gibi,
Yazıyorum şiirlerimi.
Ölçü yok, uyak yok, imla yok.
İçimden geldiği gibi kuralsız, kaotik.
Saati ölüme ayarlanmış bir hayat yaşıyorum,
Avcunuzda
Sizin için çok değerli bir kuş var
Onu öyle tutmalısınız ki
Ne çok sıkıp öldürün
Ne de
Gevşek bırakıp kaçırın
1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Kardeşimi komşu teyzeye bırakır
Annemle bakkaldan iki margarin almak için sıraya giderdik.
1980 yılında beş yaşında bir çocuktum,
Babam el kapısında çalışırdı. İşe ne zaman gider, ne zaman gelir görmezdim.
Bir düğün hatırlıyorum
Kına gecesi
Gelin alıcısı
Sonra sayılan paralar.
Bir kurban bayramı hatırlıyorum
Okuduğumuz çoğu kitapta iyiler kazanır. İlahî adalet yerini bulur. Oysa ilahî adalet sadece bir temenni, bir idealdir.
Çocuklarınızı sakın 'bu dünyada iyiler kazanır' diye büyütmeyin, onlara deyin ki; "Dünyada hep arsızlar, çığırtkanlar, kötüler ve iki yüzlüler kazanır ama sen onursuz bir kazancın, onurlu bir kaybedişe asla ulaşamayacağını bil ve hep iyi kal.."(Metin Akpınar)
Başarı bir seyahattir, hedef değil. Mutluluk gidilen yolun üzerindedir, yolun sonunda değil. Zira yolun sonunda olsa ona varıldığında yol bitmiş ve vakitte geçmiş olurdu. Mutlu olmanın zamanı ise bugündür yarın değil.(Epiktetos)
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!