Yalnızız.
Etrafımız
İçinde ölü çocuk taşıyan
İnsanlarla çevrili.
Hayatımız.
Her gün yeni cümleler okuyor,
Yeni kelimeler öğreniyorum.
Meğer
Kendimi derinde boğuluyor zannediyormuşum.
Sığmışım.
Aynı evde yaşayanlar
Aynı hayatımı yaşar?
Artık senin yanında
Ağlamıyorum
Farkında bile değilsin
Küsüştük
Kendime küstüm
Ayrılamıyoruz
Yine de
Beraberiz
Konuşmuyoruz.
sen benden gidersen,
ben bende durmam.
zaten bende sen yoksan,
ben benimle olmam.
kendimi seviyorum,
insanlar içinde bakarım,
insanlara bakarım,
döner döner,
yazılmışı yazarım,
ya kendin ola can,
Herşey "hayatın anlamı"
Olmalı dediğimde başladı
Ruhsuz binaların penceresiz duvarları
Arkasını dönüp gidenlerin sırtı gibi
Yüzümü kitapların
Bilmediğin şarkılar söylüyorum sana
Konuştuğun dilden.
Duyuyorsun ama anlamıyorsun.
Çünkü
ne demek olduğunu bilmiyorsun.
Gelsen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!