Kendime yediremezdim hiçbir yenilgiyi,
Mağrur ve bencildi içimde her duygu,
Ben ki duygusuz,nefret ve menfi,
Tam da böyle bir an aşk beni buldu...
Ne Ortaköy'de kumpir,ne de avare martılar,
Aşk bir gemi,
Yelkenler fora..
Ve de İstanbul'da..
Boğaza karşı,
Ve de İzmir'de
Kordon yasında
Kim demiş ki teyze annenin yarısı.
Benim teyzem,canımın yongası.
İçinde annemin bile olmadığı güzel günlerimin mimarı,
Avare ilk gençliğimin en çılgınca anıları.
Kimseyi sevmedim ben onu sevdiğim kadar,
Özgürlük ne güzel şey,
Hürriyetin rüyası..
Özgürlük ne güzel şey
Bir bayrağının olması.
Özgürlük ne güzel şey,
Yine vapurla geçiyorum boğazdan,
Sensiz tadı olmuyor martılara yem atmanın,
Kıyıda yaşlı rayların gıcırtısını dindiriyor
Vapurun iniş düdüğü,
Sensiz bir gün daha Üsküdar'dayım
Bir kaç yelkenli var ufukta,
Ey en büyük Türk,
Senin kurduğun bu cumhuriyet,
Bu millet ve bu kuvvet,
İlelebet,
Güçlü ve bitmez hürriyet,
Yürüyorum yağmur kaplıyor bedenimi
İçimde kayboluşun verdiği bir haz,
Kaldırımlara ağır geliyorum artık sanki
Sağanakta ıslandıkça biraz biraz
Hafif bir kırgınlık da var üstümde
Ben gördüm Ankara'da
İzmir'de Antalya'da
Esnafla,çiftçiyle gördüm.
Konuşurken çocuklarla.
Onu gördüm İstanbul'da
Hey, Sen!
Dalgın gözlerle bugünü yaşarken
Aklını hep yarının bürüdüğü sen
Etrafındakileri bir görsen
Nasıl çırpınmakta balık denizden
Ve soluk bir günün güzelliğinden
Sen bozkırların en gür ağacı,
Sen Karadeniz’in en çılgın dalgası!
Sen nasıl ölürsün Mustafa Kemal,
Omuzların Anadolu’nun yaylası.
Zorlu yollarla alındı bu vatan,bu hürriyet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!