Durgunum, vurgunum, yalnızım
Kendim dahil herkese kızgınım
Yorgunum, bitkinim, suskunum
Bu şehre sen dahil küskünüm
Ölecek dermanım yok
Yaşamak ayrı, sevmek ayrı.
Kırık nal, yanık tambur, çilekeş ayna
Paslı eğik maşa, işlemeli çakar
Hepsi de ihtiyar, en az benim kadar
Bir de suratsız tembel kayığım var
Dün baktım boyası atmış
Yükü ağır, hafif yana yatmış,
Koskoca bir yarayım ben
İçinde bir damla kan olmayan
Bir hiç için yaşayan
İçinde bir ben olmayanım
Sevgiyi bilip öfkeye koşan
Yırtar aşkın tırnakları sırtını geceden
Büyük günahlar karışır masallarına,
Denizlerin virajın da çırpınır parmaklar
Yüzüne mürekkep atar ayna,
Göz ucuyla sevişir kirpiğindeki damla
Üst üste yığılır, üstsüz bir dünya,
Soyunmanın adı olmuş medeniyet
Küfür herkeste ama temiz niyet
Devam ederse bu batılı zihniyet
Batacağız arkadaş
Dava diye dinime dil uzatan
Bir gün sende yaparsın bendeki bu çılgınlığı,
Bir gün sende anlarsın bendeki bu yılgınlığı,
Ama hiç bir zaman anlayamazsın
Ben de ki bu yalnızlığı.
Üç tarafını deniz iç tarafı bölen siz
Bir Türkiye isterim gencecik ki ölensiz
Dik yokuşun yolcusu kalmamışsa insaf et
Seni vururlar elbet vurmuşlarsa isabet
Kinindeki kurtarmaz kibrit kadar bir kuvvet
Sesini bastıracak duadaki sükûnet
yavaşça fırçayı bıraktı ressam
sonra yavaşça ağladı
gözyaşı herkes gibi hızlı terkederken
yavaşça sakalına dokundu
boyalı ellerine aldırmadan
aç olduğunu susuz olduğunu fark etti
Baktım boğaza derin derin artık doymuştu
Denizde martı göremedim karga dolmuştu
Gözlerimi kapattım gürültü yormuştu
Acaba Orhan Veli neyi duymuştu?
Sabahın ilk saatleri kalabalık korkunçtu
cihana sen gibi niceler gerek
niceler de bilirim böylesi tek
çıkarken huzura boynum eğerek
sebebi hikmeti sormaya geldim
düşünür dururdum seni muttasıl
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!