Uğur Uludağ Şiirleri - Şair Uğur Uludağ

yeri geliyor
nefret de sanki narin bir çiçekmiş gibi
itinayla biçimlendirilip
sunulabiliyor sevdalıya

biz ki yeminlerimizi tuttuk

bir küstüm her şeye
ki
artık ne denizleri paklar beni
ne masmavi gökleri memleketimin

yanaktaki yaşa endeksli

sakal uzun
saç dağınık
eller kirli
aşk unutkan

ben oysa çok

selam kontes

isyanım bilinmeyen diyarlardan bu kez
sahi,
bizim de sahil çay bahçelerimiz oldu
değil mi

dumanlı bir tepeden geliyor sesin
bir derviş gibi
sanki bir tuzak
sanki dudağın gibi

ankaranın sokakları başlattı tüm puştluğu

dönüyorum kasabaya
başım dik, yalanlarım eskisi kadar gururlu

kalabalık sokaklar var ardımda
kırık aynalar
salaklar

yokoldun:
durup dururken
hiç habersiz
yiterek
her adımında biraz daha
uzağa giderek

son bir şans kendime bu gülüşün
son bir teselli şaşı gözlerin
saçının sarısına mı yanmalı
dolma parmak ellerine mi bilmem
bilemem
neyine vuruldum ki senin

yirmiyedi
uğurlu sayım
ne bir sent kazandırdı vegasta
ne hayrını gördüm hayatta
hepsi hepsi
aşk gibi salak bir aşk

gibi yaptığım dakikalar
tersine yapılmış
bir mersin yolculuğu gibi
her daim şoför arkası
her daim yürek uzakta
yarım saat molasına takılı kafa