Nereye gidersen git
Arkandan gelecek bu gemi
Ne başkasına inanır
Kızgın gönül
Ne kibire kapılır
cicekler topladim sana
bu kez yagmur ormanlarindan
PUerto Rico bile bunaldi
evrensel bunalimlarimdan
oysa ben kimsesiz
ya dost giderse bi gün
ya yalana dönerse yüzüm
korkak bir gemiye benzerse yüreğim bi gün
ya fırtınalar sararsa etrafımı
neye benzer o zaman emeklerim
boynum eğilir toprağa
“biz üç kişiydik”
gökhan, koray bir de ben
james dean gibi ölebilen tek kişi, gökhan
bruce willis – ahmet kaya kırması, koray
bar köşelerinin suskun çocuğu, ben
biz
duyuyorum
maziden geliyor
tüyleri ürperten o rüzgar
bir ergenlik sivilcesi kalmış usumda
yanağımda bir masum tebessüm
ilk öpüşmemi hatırlarım
beterin beteri var
seneler kovalanarak geciyor
bir digeri tarafindan
bu arada
bi kenarda
durmuş izliyorum
bazı geceler uykum
babasına karşı çıkan genç bir kız gibi
alıyor bohçasını gidiş o gidiş
dönüş yolu yamalı – bereli
bazı geceler müzik
Seni Çok Seviyorum....
Sen benim Uğur Böceğimsin...!
Ben Uğur' a aşığım daha ne diyebilirim ki...!