Of offf
Öyle bir alem içinde dalganıyoruz ki;
Bazen aralıksız soluyoruz
Bazen dertlenip duruyoruz
Hesaba çekilip soruyoruz
Dünya baki değil deyip,
Vakti geldiyse ayrılığın
Kim tutar elinden yalnızlığın
Kim okşar başını eski yılların
Hangi veda daha çok acıtır
Hangi acı daha çok yarışır
Herşeyin bir zamanı var
Doğumla başlayan bir an
Bir gürültü, bir heyecan
Nedir duydukları merak
Kimdir bu ağlayan
Vedalar ne kadar acıdır.
Ham olmayan insan yaştır
Yaşatır, ağlatır ve acıtır.
Yaralar, saramaz ve kanatır.
Şimdi size vedalara anlatmaya başlıyorum
Doğdum, can dediniz
Yıldızlardan yer verdiniz
Ağladım, bu durmaz dediniz
Vefasızlara sözüm yok artık
Büyüdüm olmaz dediniz
Vuslat vakti
Her koptuğunda bedenimden bir parça
Daha da yaklaştı vuslat vakti
Özgürlüğüne giden yolda
Karşılaştı boylu boyunca
Doğduğumda olan hevesin
İçten yüzüme gülümseyişin
Durmadan bakarak beni sevişin
Sus söyleme gerçekleri
Yalanmış meğer
Bıraktın gittin beni yanlızlıklarla
Bir baktım yoktun orda
Ağladım, dağladım, adını sayıkladım
Yağmur gibi düştün kalbime
Nasıl yağıyorsun içime sağanak şekilde
Yaş otuz altı, daha yapmadık kahve altı
Yolun yarısınada gelmedik
Daha emirganı bile geçmedik.
Bana sorarsan hissettiğim yirmi altı
Daha nice yollar var gidecek
hedefler var geçilecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!