Ne büyük bir eşitlik
Böceklerin Tanrı’sıyla benim Tanrı’m aynı
Kim diyebilir ki böcekler düşünemiyor
Böcekler sevmiyor
Böceklerin bir bekleyeni yok
Kötüler iyileri öldürerek yok ederler de
İyiler kötüleri öldürmeden nasıl yok etsin?
Kötüler iyilere evlat acısı çektirirler de
İyiler kötülerin evlatlarını almadan bu acıyı nasıl çektirsin?
Kötüler iyilerin aşını çalıp aç bırakırlar da
İyiler kötülerin aşını çalmadan nasıl aç bıraksın?
Lakin hayat mücadeleyi isteyip de mücadele etmeyenlerle doluyor
Cesaretli olup korkak davrananlar var
Tok karınla açların payını ayıranlar
Gözyaşı dökmeden üzülenler
Ortaya çıkan kötülükte kendi payını almayanlar
O paya sahiplenip düzeltmeyenler var
Bir gün üstesinden geliriz
Hala tükenmedik ya
Kilisenin de temeline taş taşırız
Camiye de bir şadırvan yaparız
Mum da taşırız Cem evlerine
Bir gün yine iyi insanlar bizi barıştırır
Gurbet gurbet büyüyorum
Gurbete gebe kalacak eşim
Kızım gurbet gurbet saçlarını bana ördürecek
Sözlerim dilime gurbet kalacak
Zindan eritecek umudu
Oğul babayı ziyan edecek
İnsan soyunun en büyük utancıdır insanı insanla çürütmek
İnsanın insanı çürüttüğü kadar
Toprak çürütmedi ölüleri
İnsan bir başına bu dünyada kalsa da
Kendisini kendisiyle çürütür
Düşmanın sevmek gibi bir işi gücüde kalmamış
Oysa biz bir gün sevmezsek ertesi gün açız
Günlük taze sevmeler peşindeyiz
Eskimiş dili unutulmuş sevmeler poşetimize girmez
Onun içindir ki her defasında düşmanlığı unutup hiç görülmemiş şekillerde gülümseriz
Evliyam dediklerimin herhangi bir insandan başka bir şey olmadığını
Kedilerinde verem olabileceklerini
Dostlarında yabancılaşabileceğini
İnsan çok geç anlıyor
Çok geç anladığı için de ömrünün bin yıl olması gerekirdi
Belki böylece insan asıl insanlığını bulmuş olurdu
Zaman dağlara kuşlar için buğday serpildiği zaman değil artık
Kapıda köpek susuz
Havada kırlangıç
Zaman ruhların söz verdiği zaman değil artık
Unutulmuş yeminler
Unutulmuş yemin ettirten
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!