Şimdi yorgunuz
Yaşamın artığı olan ölüler gibi sessiz
Müjde getirip müjdesini alamayan kadar kırık
Bir serinlik bulamayıp güneşin altında çalışan işçi çocuk kadar çaresiz
Karşılıksız aşklar kadar kederli
Şimdi biz kimiz
Bir kadın seversem öptüğü çocuklardan tanırım
Sesinden çıkarttığı tıkırtıdan düşüncesinden parmak izinden tanırım
Özlersem cömertliğinden tanırım
Tedirginliğinden dalgınlığından tanırım
Sonra insan sevdalanmak istiyor
Göz yaşının vahşice ölümleri durduramadığı bu dünyada
Sülhü sevdada arıyor
Sevdanın iki yürek kavgası olduğunu bilmeden
Düşüyor amansız bir cepheye
Sevdadan ölenin şehit düşmediğini bile bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!