1971 Adana doğumlu, emekliliğine ramak kalmış bir devlet memuru. Okumuş yazmışlığı var şükür var da, yetmez diyerek Ugur Mumcu Vakfı’nda yazma seminerine katılmış bir edebiyat sever. Daha olmamış yüreğinden kopmuş kelimelerle birkaç şiir karalayarak Antoloji.com’da yayımlamış bir kalem. Uzun süre; basın toplantısı, konferans, seminer, sempozyum organizasyonlarında hem düzenleme komitesinde hem de protokol sunumlarında yer alarak kürsü ve mikrofon korkusunu yenmiş amatör sunucu. “Hobi olsun” diye sunmaya başladığı TSM ve THM konserlerinin ve s ...
Yağmurda yürümeyi özledim,
sırılsıklam olup telaşla dolmuşa binmeyi
Otobüslerde en arka koltuğa oturup, büzüşerek soğuktan
buğulanmış camlara kalp çizmeyi özledim
Ne güzel olur Yüksel Caddesi yağmurda
Sen! Güneşi batarken kaç kere seyrettin?
Gözlerini kapatıp, sıcaklığını iliklerine kadar hissettin?
Hiç gökyüzüne dalıp bulutları benzettin mi
görmek istediklerine?
En parlak yıldıza bakıp, işte bu benim dedin mi?
Anlık aşklar yaşadın mı otobüslerde
Kalemim konuşmak istiyor artık,
Yazmak istiyor hissettiklerimi,
Dökülürken duygularım mürekkebin kayganlığıyla,
Yaz diyor kalemim, yaz,
Sayfalar beyaz dağlar bana.
Bir ölünün ardından yazıyorsam bu satırları
Bil ki, unutulmuşluğum vardır
Daha diyemediklerim vardır, ötelenmiş düşüncelerimde
Kızmışımdır da, mıhlanmıştır dilim diyememişimdir
Sorulan hiçbir soruya yanıt veremediysem
Bil ki, ezilmişliğim vardır
CEHENNEMDE
Bir gül tomurcuğu yüreklerde saklanırken
Minik bebeciğin yüreğinde yeşerirken gülücükler
Hissetmek zor gelse de insanlığa
Bereketli tarlalarda çoğalır umut.
Odam loş bir ışıkla kaplı
Yanımda yalnızlık ve yalnızlık
Sensizlik etrafımda dolaşıyor
Yine seni düşünüyorum bu gece
Her gece bir öncekine benziyor
Kalmasaydın ayazda
Saklansaydın gönlüme
Sislerin ardından bak
Bir iz bırak kalbime
Gönlümün içine ak
Küçücüksün bir tanem beyaz bir perisin sen
Ela gözlerin buğulu ne zaman hüzünlensen
Benim küçük annemsin, büyük şefkat gösteren
Arkadaşım, yoldaşım, bana mutluluk veren.
Sevincime ortaksın, hüznümü benden alan
Merhaba Can Dostum
İşte yine ben geldim
Elim kolum dolu, yüküm ağır
Bir torbada sevinçlerim,
bir torbada hüzünlerim var
sonra,
Kim bilir! Belki bir gün çıkıp da geleceksin
Kim bilir! Karşımda durup, ben geldim diyeceksin
O zaman, gülerek yüzüne bakacağım
Fakat, duyguları silinmiş bir ben olacağım.
İnan, beni çok üzdün yarası var kalbimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!