UGUR lama Şiiri - Ali Ekber Hırlak

Kırmızı gözlü güvercin bir kanadında özgürlüğe
adanmış kitaplar,her yaprağında Mumcu,
Bir kanat ise kendi ülkesinde yalnız bir adamın
çığlığı Onat,
Konuşuyordu bir anne acılı bir eş Güldal,bir
aydını karanlığa gönderenler kendi karanlığında
boğulur.
Örümcekler ağlarını karanlığa yaparlar,
Duydu bomba seslerini donmuş gözler,sadece
irkildi ve yoluna devam etti,gitti.
Bahriye karanfillerle,
Geceye sindi kurşun,yerlere döküldü kovan,
bu kadar kolay mı yetişirdi? bir aydın,
Örümcekler ağlarını karanlığa yaparlar,
Sonra sıralandılar Muammer,Turan,Onat inandıkları
uğruna,yok yere,kapladılar gökyüzünü kanat çırparak,
birer karanfil attılar,değişsin diye kafalar.
Örümcekler ağlarını karanlığa yaparlar.
Ve Madımağa düştü,yürek yangını semaha duran
turnalar,Şair,Ozan,Sanatçılar,
Birliğe,özgürlüğe parlıyordu gözler,ayaklar pervane
olmadı,yandılar,olamadı candılar,küllerinden doğdular.
Örümcekler ağlarını hep karanlığa yapacak,çünkü
yeniliği görmüyor gözler....
Ugur Mumcunun ölüm yıldönümü ve diğer aydınlara