işim gücüm yok bi de oturup şiirmi yazacağım sana.
Sanki yazmayı biliyormuşum gibi.
Hiç beceremem iki kelimeyi bi araya getirmeyi.
Öyle kafiye falan hiç işim değildir.
Becerebilsem yazardım inan.
En azından denerdim.
Az önce dalıp gitmişim yine,
Gözlerini de almışım yanıma.
Uzaklara, çok uzaklara gitmişim.
Yine bencilliğim tutmuş,
Kimseyle paylaşmadan ela rengini,
Almış başımı gitmişim çok uzaklara.
Ben en çok sonbahar'ı severim.
Ben en çok baharın sonunu severim.
ne kış kadar üşütür sonbahar
nede yaz kadar yakar içini.
hep bana yakındır çünkü sonbahar,
hep benden yanadır, bana döker için.
Beni bıraktığından beri yalnızlığıma,
Ellerim boş başım sarhoş dolaşıyorum.
Beni bıraktığından beri yalnızlığıma
Gözlerim yaş, kalbim yavaş yaşlanıyorum.
Bu sabah yine seni düşünerek uyandım.
İlk açışımda gözümü
Önüme gelen ilk maviliğin
gözlerin
içime doğan tek güzelliğin
düşlerim
Köşesinden bi ısırık aldım sevdanın.
Aynı dolunay'dan aldığım gibi.
Dolunay tatlı geldi ama,
Sevdan acıttı ağzımı.
İçimde sağnak sağnak senin sevgin,
Sabah akşam seninle ıslanıyorum.
Sırılsıklam oldum bi görsen...
En ücra köşemdesin sevgilim.
Ve ben sığınmışken kuytularına,
Bi kaybolurum ki yeşil gözlerinde,
arasalar bulamazlar
bulsalar da çıkartamazlar bir tanem.
Ben gözlerini seviyorum
yeşil bahane.
Ben seni seviyorum,
Boş bir kaldırım bulup seni dilendim tek başıma
Fırtına koptu tepemde
Sırılsıklam ıslandım
Ama yinede bırakmadım kaldırımı
Fırtına da inatçıydı ben de
Dilendim, diledim ama olmadı
Bir gelişin vardı,
bir de ardına bakmadan gidişin.
Umursamaz, vurdumduymaz ve gamsız gidişin.
Oysa ben seni sadece gidişlerinde severdim.
Hani o hiç dönmeyecekmiş gibi gidip,
Sonra çatkapı gelişlerin var ya...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!