Kayboldum zamanın ışık kırıklarında sessizce...
Yitirdiğim ömrün hesabını veremedim kendime
Gün geçiyor akşam oluyor yine
Ben aynı kapıdan geçiyorum her sabah ve akşam
Yine yeniden başlıyor hikaye aynı şekilde
Hep kaybetmeye mahkummuşum gibi yazılmış hikaye
sana sensizlik nedir anlatabilir miyim
anlar mısın bu belli belirsiz sancıları
yorgun kelimer vardır asırlardır dile gelen
hangisini söylemeye kalksam
yarı baygın bakıyorlar cümlelerime
Sen yanımdayken zamana karşı bir fasıl kurulur
Gidilir daima, sesinde ses bulunur
Yok olur tüm karanlıklar uçup gider
Sen yanımdayken tutulur her an yeniden
Gittiğin anda vurulur sanki bütün kapılar
Ne mevsimler çürüdü ardımda bıraktığım
Tutmadı hanemde yaşlı bir bahar.
Senden öncesi yokluğuna matemdi hayat
Ne yeşeren bir filiz ne de beliren suret
Ömrüm öyle ki bir damla yeşile hasret
Bir çay tadındadır yaşamak;
Ellerinde sıcacık bir hayat belirtisi
Fazla büyük düşünme, gerek yok.
Sana yetecek kadar yaşa hayatın anlamını.
Sessiz kalmak bazen gerçekten iyidir
Sadece seyretmeyi bilmekle de anlarsın
Sağa sola uçuşan bir mevsim tanesidir bu şiir
Adı sanı yok, öylece varolagelmiş
Hangi gönüle hizmet yazıldıysa, vefasızmış
İnsafsızlığının kitap arasına sıkışmış satırları mı desem
Yer yer karalanmış titrek duygulu kalp atışları mı?
Her gece hayal meyal kervanlar geçer yüreğimden
Yangınlar taşır aşklarıma
Ben yandıkça aşkın kendisi olurum!
Yalansan ne küllerime dokun
Ne de yüreğin yansın...
Ben hep seni arardım bu şehirde
başımda bin bir düşünce dolaşırdı
Ben dolaşırdım sokaklarında bu şehrin
Sevda dolaşırdı her köşede gizli saklı
Ben hep seni arardım
Yüzünü dönsen ayrılıkların volta attığı bu mekana
Ardında yükselir ayak sesleri, kurtulamazsın
Bir zindan gibi her yer sanki
Mahkümiyetin sınırı dört duvar değil ki
Çok düşünmek de yasaktır aslında
kayıplarımı arıyorum!
kirli sakallı,gözleri kısık biraz
sıska ve sarhoş biriydi
geceleri gezer kimseleri görmez yüzü
yalnızların dert ortağıydı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!