Uğur Benek Şiirleri - Şair Uğur Benek

Aşk, efsunlu sandıkta kilitli bir kördüğüm;
Âleminde âşığın, sırlı âlem gördüğüm...

Aşk pervâne misâli, ateşte kül izidir...
Dudağında bülbülün, nâzenin gül izidir.

Uykulu geceden etmem şikâyet
Nazâr edilen göz varsın kapansın
Gönül gözü açık olmazsa şâyet
Mümkün mü rüyâlar vuslatı ansın

Endâmın saklanır tenhâ mahzende

Ey nefsim, zannetme cihan yâr sana!
Ol yâri târife dönmüyor dilim.
Mâsivâya meftûn kalbi yarsana;
İmân kılıcıyla kes dilim dilim.

Ârifler “gözyaşı rahmettir” derdi,

Gölgeler firarda, gece zifirî...
Gömülmüş efkâra, üşüyor eylül.
İhtilâl misâli hırçın rüzgârlar;
Mısrâlara çarpıp düşüyor eylül.

Güz mevsimi dâvet ederken kışı,

Tarifi imkansız bir doğumdur ölüm.
Kimi bir kere ölür,kimi bin kere.
Ne topraktan anlar,ne hesaptan gönlüm,
Düşmeden hayat yolunda gerçeklerine.

Bedenim yerdeki topraktan ibaret,

Mübârek ayağıyla Tâif'den dönen Resûl,
Zeyd'i eve yollayıp, yürüdü usul usul...
Dilindeki duâyla, düşmanın takibinden
Kurtuluşa ermesi, armağan Habib'inden.
İki cihan sultânı, Ümmi Hani'ye gitti.
Nebi'yi gören hâtun, O'nu misâfir etti.

Hakk’ın dergâhında âdâb tutana,
“Cihandan firârî meczup” diyorlar.
İlim mektebinde ders okutana,
“Karanlık yollara mensup” diyorlar.

Hürmetimiz mevcût İlâhi emre;

Gâlû Belâ’dan gelen mânâlı suâline,
Îmân mührünü vurduk, sancağın hilâline.
Lâ ilâhe illallâh! İmkân yok emsâline.

—Elestü birabbiküm? —Belâ Yâ Rabbi belâ!
Cümle mahlûk zikirde, Allah’ına müptelâ.

Hâl perîşan, devir şerde...
Makbûl niyâz, edep Yâ Hû!
Mahvolmadan kul mahşerde,
Fermânı yaz, edep Yâ Hû!

Lütfeyle Hakk şânın yüce;

Hoş geldin çöllerin nâzenin gülü,
Vuslatı bekleyen aşka hoş geldin.
Gönül pencerenden arala tülü,
Seyret... Fethettiğin köşke hoş geldin.

Hoş geldin aşkında vefa gördüğüm...