Uğrun uğrun uğulduyor
Karanlığın ardındaki kalabalık,
Evet bir ben duyuyorum
Bir ben uymuyorum gecenin kurallarına.
Tüm bu kurak alanlarında umudun
Uymayarak kalkışıyorum insanlığa!
Katran katresi kayar gözlerimden
Göklerimden bir yıldız
Tutmak, aptal başına.
Şu geceler de olmasa insan yalnızlaşmayacak mı?
Hiç yoktan bir yerlere mi kaçacak?
Kaçsın nere kaçarsa, durma ey akıl durma,
Sen kal ey gönülde duran
Neden, neden ayaklarındaki gitmeklik?
Halindeki öldüren elvedalık?
Elvedadır
Baharda dalında yapraklar
Yeşilin sarıya çalan çaresizliği,
Rüzgar esmiş ormanlar üstüne
Zemheri çökmüş kış karanlığında
Soyunmuş ağaçlar
Yaprak kadavrası yığınlar
Uğrun uğrun uğulduyor,
Evet bir ben duyuyorum
Bir ben uyumuyorum sanki
Kara toprağın içinde.
Uyan artık.
Kayıt Tarihi : 8.6.2023 14:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!