Oturmuşum alacakaranlıkta
Seyrediyorum inen şu akşamı
Günün son ışıklarıda batmakta
Yazamıyorum hiç duygularımı.
Sarıyor karanlık bir örtü gibi
Güneşle, ay şimdi yer değişiyor
Yıldızlarla bezenmiş suyun dibi
Tüm sesler uğultuya dönüşüyor.
Yürüyorum amaçsızca perişan
Bedenim yalnızlığıma sığmıyor
Rüzgarların ıslığıyla yarışan
Kafamdaki metruk ses durulmuyor.
Düşersem kuru bir yaprak misali
Sağımda, solumda doludur yokluk
Uhrevi ahenk gibidir hayali
Ayak bastığım her yerdir yolculuk.
Mustafa Yaman 2
Kayıt Tarihi : 2.12.2024 13:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!