Kilitli değil
Kapatmalı, kapanmalı
Gezintiye çıkmış bir ruhun parçaları bunlar
Sokakta uğultuları duyuluyor
En derin gizlerinde sırrını açığa vuruyor
Kirletilmiş kendi yergisiyle
Bu kesik izleri aslından
Gün ışığında topluluğun sesine karışmış
Gecelerin terk edilmişliğiyle
Unutturuyor inlemelerini
Bir başına kalmışlık
Hüznün can damarını dişlemiş
Besleniyor
Karanlığın sınırlarını arıyorken
Kendi sınırlarını kaybetmiş
Sonsuzluk için
Ödenen bedel de sonsuzdur
Günün ilk ışıklarına kadar
Böyle..
Kendinden süzülmek istiyor
Süzen gözlerin önünden
Kaybolunmuyor
Sığınmamışlık, atılamamışlık
Dışarıda ait olunacak bir yer bulamıyor
Geri çağrılmalı
Kapatmalı, kapanmalı
Kilitli değil.
Kayıt Tarihi : 25.9.2024 10:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!