Silüet Şiiri - Recep Kaplan 2

Bir göz belirsiz bir sİliüeti anlamaya çalışıyor
Gecenin vakitsiz zamanı
Uykulu gözler algısız zihinler
Telaşlı yürek kesilmiş nefesler
Hareketsiz bir düşün içinde
Bir şeyler olmayacağı endişesi
Bir fincan karanlık içtik
Boğazımız düğümsüz olsa da
Vücut çözülemiyor
Akıl seçemiyor
Okumak için lisan yetmiyor
Bedenin içine gömülü ruhlar
Tutsaklığı farketmiyor
Ruhların oluşturduğu karanlık
Yırtılan ümitlerden sızan

Işığın gölgesini arıyorsun
Karanlıklarda gizlenmiş
Bir duyar bile kalmamış kasılacak
Kerahat vaktine girmiş uyuyan bir ömür
Kendini bile kavrayamaz
Kafasını bükerek bakar
Gözler asimetrik
Mezardan dirileri seyreden ruhlar
Bir ayin değil
Aydınlık hissetmek için
Gün ışığı parıltısı gerek
Başını sokacak kadar yerlerinde
Tüm kainatı karanlık sanar
Vakti geldi vakitsizliğin
Çözülemezdi
Bilinemezdi
Uçsuz bucaksızlığın içindeysen
Ortası olduğun yerdir
Zamanın akışı sana doğrudur
Püskürtür bedenin
Saçar bitmişlik korkusu ile
Gözlerin hala seçemiyor değil mi
Silüet orada belirsiz
Kimdir nedir çıkaramadın
Sen kendini tanıyamadın
RK
26.10.2022