Topragina suyuna iklimine ocagina tabiatina uymadikca
Cinarlar palmiyeler navruzlar kaysilar gibi
Insanlar..
Ve neredeyse tüm canlilar
Kenarinda mezar gibi durduklari
Ve kökten dilden esastan özden itibardan sevgiden saygidan
Cevresini toplumunu aidiyetini bulmadiklari cilisi yahut cesidi bol
Cenettir diye tarif edilse bile aradiklari huzuru kendilerinde bulamayip
Ister kevenli daglar ister cakir dikenli tepeler vadiler topraklar kiraclara
Özünü arar
Diyari dünyasinda olup yasayarak ölmek icin
Ugrunda ugunup,
Ömrünü vermeye can atarlar
.Mart/21
Kayıt Tarihi : 24.3.2021 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!