Ugrun üryan
Salkim sacaklarinda sisli ay fenerinin
Gel gör ki kiymik sacisina mahsur yalnizligin sessizliginde
Bir gelincigin ayak tozudur kapiya gelip duran yorgunlugundan faytonun
Tanir bilirsin hemen kimdir nerdendir
Cünkü görmesen de ayak sesleri
Sekerek ziplayan bir cocuga dair asvaltta dahi iz birakir
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta