Ufuktan Ufuğa Şiiri - Nuray Şaşihüseyinoğlu

Bir Ufuk Belirledik Kendimize
Renkli Umutların Ebem Kuşağında.
Koştuk O Ufka Doğru. Ama Koşarken
Kaybettik Özümüzü, Ruhumuzu.

Dün De Bir Ufkumuz Vardı Lakin;
Bizim Bu Gün Ufuk Tuttuğumuz
O Albenisi Bol, Sadece Göz Boyayan
Gökkuşağının Bile Kıskandığı Bir Ufuk..

Biz O Yalan Ufka Koşarken
O Ufkun Tükenmiş İnsanları
Elerinde Son Umut Parıltısı
Keşfettiler Bizim Olduğumuz Noktayı.
Buldular Ve Tüm Güçleriyle
Koşarken Bize Ait Gülşenlere
Yine De Boş Durmadılar:
Pisliklerini,Benliklerini
Bize De Şırınga Ettiler.....

Bizse Bir Ebem Kuşağı Peşinde
Damarlarımızda Sinsi Zehir
O Ufuk Senin Bu Ufuk Benim
Gezip Duruyoruz
Asırlar Boyu......

1989