Geceyi mesken tuttu gözlerim
Ağlayan gözyaşlarımı kimseler görmesin diye
Gündüzler sizin olsun
Çünkü sayenizde karanlığı mesken tuttu gözlerim
Aydınlık umutlarla doluyken kalbim
Gözümden akan gözyaşlarım senin eserin
Ey şanlı Cumhuriyet,ey şanlı Millet
Sen ki nice savaşlara baş kaldırdın
Sen ki nice aşılmaz engelleri aştın
Senin önünde dağlar bile diz çöktü.
Edirneden karsa kadar,toprağımız
Çünkü ben sokak çoğuyum abi
Kimsesizlerin kimsesiziyim tek gönül dostum
Çarasizliğim olmuş benim. onunla konuşup
Onunla dertleşip onunla ağlıyıp onunla gülüyorum.
Yanlızlığımı koynuma alıp bir kaldırım taşında
Hiç kıpırdamadan öylece yatıyorum adeta ölümü bekliyorum.
Birgün içimdeki aşkı anladığında vakit çok geç olacak
İşte ozaman yanımda olmak isteyeceksin
Ama ben çok uzaklarda olacağım
Aşkın dili olsaydı anlatırdım aşkın sonsuza ulaşan yollarını
Neyazıkki dilim tutulmuş sevgiye aşka dair
Yine seni haykırıyorum seni yazıyorum
Sitemim sizedir hey insan oğlu
Kalbini ruhunu kötülük bürümüş olanlar
Fakirin halinden anlamayan
Mazlumu durmadan ezen kullar
Sanmayın bu dünya size kalıcak
Ben ağayım ben paşayım dersiniz
Sakın büyüme çocuk
Küçücük bedenin kaldıramas
Bu hayatın ağır yükünü
Senin ellerin saf ve temiz
Kirletmesin hiç bir şey
Senin o tertemiz yüreğini..
Bir türkü besledim yüreğimin eşi bulunmaz derinliklerinde
Kime derdimi yansam kime ne söylesem
Vurdu sırtımdan kalleşçe
İki kapılı devri alemdir hayat
Çözülmeyen çözülemeyen sırdır
Biri hak yoluna açılır biri şeytana
Bazen günahla sevapla savaşmaktır
Varlıkla yokluk arasında düşmeden
Hakkı aramaktır hayatın manası.
Bir kentin bomboş yanlızlığında dolaşıyorum
Aldım elime kalemi seni yazıyorum sayfalara
Göz bebeklerim adeta yerinden fırlıycak gibi
Bir oyana bir buyana koşuyorum deliler gibi
Ellerimde cam kırıkları ellerimde çaresizlik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!