Bu şair yürek gönül dostu uzun ince bir yolda yolu
Uzun yolu hüdayi yolu kimse anlamaz bu aciz kulu
Derdine çağre olan tek şey ise mevlaya ulaşan hüdayi yolu
Benim derdim derin kime ne söylerim
Otururum bir köşeye gözlerimle tüm alemi süzerim
Kim bilir neyi gördüğümü gören gözün bir hakkı vardır
Sus ağlama gözlerim
Bir yudum suya hasret kalmış dudaklarım
O bakışında o derin gözlerinde
Kaybolmak istiyor gözlerim
Ne söyleyeceğimi şaşırmış bir haldeyim
Bir Yanım Uçurum Bir Yanım Sen
İnanmazdım sahte gözlere yalancı sözlere
Ta ki sen karşıma çıkana kadar
Demek kaderimde seni yaşamak vardı
Demek seni yaşayarak
Hayatın kahpelikelrini öğrenmekte vardı
Şimdi kime inansam diye bi çara gönlüm
Ayrılığı seçtinmi birkere herşeyi götüreceksin yanında
Ne hayalin kalacak nede gözyaşın nede kalleşliğin kalacak
Gittinmi ardına bile bakmıcaksın
Bazen bir mutluluk için tüm acılarımdan vazgeçerim
Gerekirse umutlarımdan
Gerekirse sevdamdan canımdan geçerim
Hayalini kurmayı bile özledim
Çok uzakta olmana rağmen
Bana benden daha yakındın
Sıcacık tenine dokunamasamda
Ellerini tutamasamda
Korkularımızdır biz insanları
Aşktan uzaklaştıran
Şair olsan ne yazar
Aşık ozan olsan ne yazar
Kahpe felek vurmuş birkere
Kalleş hayat sen vursan
Umudun varsa koş aydınlık yarınlara,
Bir bekleyenin varsa,
Durma yürü gelecek mutlu yıllara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!