Ufuk Arslan Kaman Şiirleri - Şair Ufuk A ...

O yari bırak sen diyen dostlarım,
Nasıl vazgeçeyim sevdim bir kere,
Yardan ayrı kalsam coşup çağlarım,
Ben o yare gönül verdim bir kere.

Bülbül gibi gül dalına tünedim,

Gurbet elden çıktım sılam Kaman’a,
Geldim ama göremedim ben seni,
Haberini aldım döndüm yamana,
Geldim ama göremedim ben seni.

Gel diyordun hani şimdi nerdesin,

Dostlarım söyleyin vefasız yare,
Ben giderim ağlamasın ardımdan,
Yüreğime açtı derin bir yare,
Ben giderim ağlamasın ardımdan.

Ne yaptımsa ona hiç yaranmadım,

Derdimin ortağı gönlümün sesi,
Kızılırmak gibi çağlarsın sazım,
Kimi üzgün kimi olarak asi,
Nice yürekleri dağlarsın sazım.

Akarsular gibi coşarak akıp,

Şu başımı yine duman bürüdü,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur,
Bu cehalet beni neye sürüdü,
Yardım et Yaratan affeyle n’olur.

Günahlarım çoktur divan önünde,

Yasa düştü deli gönlüm gelmedi,
Vefasızmış kara gözlüm vefasız,
Gelip gözlerimden yaşı silmedi,
Vefasızmış kara gözlüm vefasız.

Onun için onca dağları aştım,

Bir şey arzuladım söyleyim dedim,
Barışın dostlarım barışın bugün,
Savaşlar yok olsun birleşin derim,
Barışın dostlarım barışın bugün.

İnsanoğlu kendi nefsine uyma,

Gönül verip yar dediğim,
Irdın gittin benden öte,
Aşkına düştü yüreğim,
Kırdın gittin benden öte.

Bir nar düştü şu özüme,

Anandan geleli fani dünyaya,
Garip yaşamışsın böyle sen anam,
Sevgi ile dolu koca deryaya,
Acep kaç kez daldın söyle sen anam.

Sevgi aşıladın benim özüme,

Aşık oldum bir güzele erenler,
Gözüm görmez oldu gayrı elleri,
Mecnun olmuş diyor beni görenler,
Bazı bazı akar gözüm selleri.

Bu dünya sevgisiz yalandır yalan,