Bir tenhada gördüm gül yüzlü yari,
Sordum hatrını da şad oldu gönlüm,
Tanımadı beni ahu gözleri,
Anladımki yare yad oldu gönlüm.
Yad ellere göçtüm gül deremedim,
Yüce dağın başı dumanlı karlı,
Aşamadım kaldım sensiz ben böyle,
Seni düşünüyom yüreğim narlı,
Varamadım kaldım sensiz ben böyle.
Gönlümdeki güzel, yarim dediğim,
Bende şu dünyaya gelmişim üryan,
Bir beyaz kefeni alır giderim,
Ne tarafa baksam fanidir heryan,
Bir beyaz kefeni alır giderim.
Bir düş misalidir bu dünya malı,
Dinleyin yarenler dinleyin dostlar,
Bir olmanın şimdi tam zamanıdır,
Gönül bahçesine serelim postlar,
Bir olmanın şimdi tam zamanıdır.
Tüm canları bir yaratmış Yaratan,
Dünya dedikleri şu koca hana,
Sakın ha kendini bağlama gönlüm,
Kapılıp hayale şöhrete şana,
Deli deli coşup çağlama gönlüm.
Derde düştü yine şu garip başım,
Sabah seherinde çığrışır kuşlar,
Sinesinden vurup dili incitme,
Bülbül figan eder gözünde yaşlar,
Dalından koparıp gülü incitme.
Sevginin pınarı akar özlerden,
Henüz yirmi yaşımdayken,
Karlar yağdı şu başıma,
Şu ömrümün çağındayken,
Karlar yağdı şu başıma.
Bunca dilediğim dilek,
Aslımı sorarsan kara topraktır,
Senlik benlik yapma gardaşım n’olur,
Var olmuşuz baki O Yaratan’dır,
Senlik benlik yapma gardaşım n’olur.
Dört kitabın manasını bilirsen,
Gökte yıldız yerde toprak misali,
Şu benim gönlümde yerin sevdiğim,
Yüreğim sevdana düştü düşeli,
Yaraladı beni derin sevdiğim.
Sevgi bahçesinde binlerce çiçek,
Yüce dağ başının karı erimez,
Dört bir yanı bahar yaz olmayınca,
Her güzele varıp meyil verilmez,
Yüzü gibi güzel öz olmayınca.
İnsan sevdiğini kırıp yıkar mı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!