Gözlerim buz kesti gözlerinde, anlamadın.
Aşkımı saldım her yana da sen bulamadın.
Düştü gözyaşlarım yere de, sen tutamadın.
Gece gündüz oldu da, sen benim olamadın.
Aşkından kurtulamadım bedenim ah ü zâr.
Olmaz ey Gülbeyaz’ım, bana senden gayri yâr!
Aşktan ferâgât ettim de, kaldı yanına kâr.
Dağ denizin oldu da, sen benim olamadın.
Attı yine tîr-i cevrin kalbime saplandı.
Orada akan aşk değil, gözyaşıydı, kandı.
Bil ki, bu gönül senin için nasıl da yandı.
Kan barutun oldu da, sen benim olamadın.
Kayıt Tarihi : 18.5.2017 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/18/uftade-i-ask.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!