Üftade Şiiri - Ahmet Doruatlı

Bülbül güle üftâde dir, cümle âlem gıbta eder.
Aşk-ı üftâde dir Berf ü şukûfe, cümle genc-ü bâliğ intizâr eder.
Kul Ahmed eydür; tâb-ı hüsnün âfet-i nîrûy-ı âfitab,
Vâdi-i aşk da bî-aşk olur, germ-rev-î sûy-ı taleb.

Çatalköy- Girne- KIBRIS

Tutkun

Bülbül güle tutkundur, insanlar bu tutkuyu kıskanır. kardelen de aşk düşkünüdür, bu huyuyla gençlerin ahını alır. Ve Ahmet ona der ki; senin güzelliğin güneşin ışığını söndürür. Ancak arzu peşinde koşan yolunu şaşırır. Aşk vadisinde sevgisiz kalır.