Önce adını ÜFLERLER kulağına...
Sonra HAYAT ÖĞRETİR üflemeyi sana...
Beğenirsin ÜFLERSİN...
Şaşırırsın ÜFLERSİN...
Sıkılırsın ÜFLERSİN...
Üzülürsün ÜFLERSİN...
Derken o gün gelir,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla