Bir baba gördüm,
Halinden belli,
Üflesen uçacak,
Dokunsan yıkılacak.
Bir elinde değnek,
Diğer elinde çocuk.
Dalgın dalgın yürürken,
Çocuk bağırdı telaşla,
Baba ekmek ekmek...
Birlikte çöpe doğru gittiler,
Baba ekmeği ayıklayıp tuttu,
Çocuk parçalayıp yuttu.
Baba ağlarken,
Çocuğu mutluydu.
Bir de yarı çürük marul buldular,
Temizleyip oturdular.
Onu da katık yaparak,
Karınlarını doyurdular.
Sonra üzgün ve süzgün,
Yola koyuldular.
Hasan Arpacı,2020,Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 15.1.2021 08:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!