Ufkun Yaren Şiirleri - Şair Ufkun Yaren

O gün!
Elimde bir buket çiçek vardı
Senin gibi.
Renk renk, mis kokulu,
Seversin diye ellerimle seçtim
Gel deseydin bana

Dün gece rüyamda seni gördüm…
Duruyordu avuçlarımda ellerin,
Saklanmıştı bulamazdın
Gözlerime alev gözlerin..
Öyle tatlı öyle masumdu ki güzelliğin
Sen anlattın,ben seyrettim….

Ne senin sevdiğin gibi sevdim
Ne sevildiğimi bildim
Ben sevgimi göz yaşlarımda gizledim..

Ne zaman seni düşünsem, gözlerim dolar,
İşte o zaman

Güneşin Işıkları dans ederdi
Gök kuşağı renginde,
Denize benzerdi, masmavi gözlerin….
Çoğu zaman hırçın ve sinirli
Bazen de uysal çocuk gibi..

Benim hiç denizim olmadı,
Bakıncaya kadar gözlerine,
Boğulurdum kendimce
Katıksız güzelliğinde,
Kelimeler düğümlenirdi
Boğazımın en sensiz yerine..

Sanki çok eskilerden tanıyor gibiyim seni
Kimbilir...birbirimize
İnce belli bardaktan efkâr demlerken
Rastladık,
Eski bir çay bahçesinde…

Sensiz, açmasın mevsim çiçekleri
Kokmasa da olur göğsümün üstünde
Saçlarının kadife gülleri
Kaldırım taşlarına koyduğum kimsesiz hislerimi
Öksüz bir çocuk gibi ağlarken,
Unutmadım teselli ettiğim günleri…

Bir resim çizmek için bana
Bir fırça,bir tuval,birde sen lazımsın
Sevgi dolup, iç yakacak ki bakışların
Ben çizerken güzel çıksın
Omuzlarından akan, inci gibi saçların

Geçen zamana inat,
Çiçekler kadar güzel bir hayat
diliyorum sana…
Yüzümden neşeyi,
Kalbimden sevgiyi
Gönderiyorum mutlu olman dileğiyle..

Seni beklerken taş kaldırımlarda
Ellerim titrer,
üşürdü yalnızlığım..
Yaz yağmurlarında bile anlamazdım
Sen yağardın,
kurumazdı ıslaklığım..